Hikoya qilinadiki,
Zakariyo alayhissalom odamlarga va'z­nasihat qilish uchun o‘tirsalar,
atroflariga qarar ekanlar. Agar o‘g‘illari Yahyo alayhissalomni
ko‘rmasalar, azob oyatlarini zikr qilar ekanlar. Agar o‘g‘illarini
ko‘rsalar, o‘g‘illari do‘zaxdagi azoblarni eshitishni ko‘tara olmasligi
sababli bunday oyatlarni zikr qilmas ekanlar. Kunlarning birida
va'z­nasihat qilayotganlarida qavmiga nazar solibdilar va o‘g‘illari
Yahyoni ko‘rmabdilar. Holbuki, Yahyo alayhissalom odamlarning orasida
bo‘lib, olomon ko‘pligi bois otalaridan to‘silib turgan edilar. Zakariyo
alayhissalom yig‘lagan hollarida azob oyatlarini zikr qila boshladilar:
«Menga Jabroil alayhissalom so‘zlab berdilarki, jahannamda Sakron
nomlik tog‘ bo‘lib, uni etagida G'azbon vodiysi bor. U Allohning
g‘azabidan yaratilgandir. Vodiyda olovli quduqlar bo‘lib, ularning har
birining chuqurligi ikki yuz yillik masofaga teng». Yahyo alayhissalom
bularni eshitgan vaqtlarida o‘rinlaridan turib, chiqib ketdilar. «Oh
Sakron! Oh G'azbon!» deya tinimsiz yig‘lardilar. Zakariyo alayhissalom
ayollari bilan farzandlarining ketidan chiqdilar, ammo topa olmadilar.
Ular bir cho‘ponni uchratib, undan: «Shunday­shunday sifatli bolani
ko‘rmadingmi?» deb so‘raganlarida: «Sizlar Yahyoni qidiryapsizlarmi?»
dedi. «Ha», deyishdi. Cho‘pon: «U tog‘ning etagida qoldi va: «Borar
manzilim jannat yoki do‘zax ekanini bilmagunimcha yemayman ham,
ichmayman ham», demoqda», deb xabar berdi. Ular Yahyo alayhissalom
oldiga borsalar, u nolai fig‘on qilayotgan ekan. Shunda onalari: «Ey
farzandim, falon muddat qornimda ko‘tarib yurganim haqqi oldimizga
kelgin va biz bilan birga uyga borgin», dedilar. Yahyo alayhissalom
ota­onalarining oldiga keldilar va ular birga uyga ketishdi. Otalari u
kishiga: «Ey Yahyo, ustingdagi kanobdan to‘qilgan bu kiyimni yechib,
ushbu to‘nni kiygin» dedilar. Yahyo alayhissalom to‘nni kiydilar.
Onalari yasmiq donidan sho‘rva qilib berdilar. Yahyo alayhissalom
sho‘rvani ichdilar. Uyqu g‘olib kelib uxlagan vaqtlarida tushlarida bir
nido eshitdilar: «Ey Yahyo, mening dargohimdan ham yaxshiroq joy
topdingmi? Mendan ham yaxshiroq qo‘shni topdingmi?». Yahyo alayhissalom
qo‘rqib, yig‘lagan hollarida uyg‘ondilar va aytdilar: «To‘ningizni
oling, menga o‘sha kanobdan to‘qilgan kiyimni beringlar. Sizlar mening
halok bo‘lishimni xohlayapsizlarmi?», dedilar. Zakariyo alayhissalom:
«O'g‘limni o‘z holiga qo‘yinglar», dedilar. U kishi ibodatlarda qattiq
kirishgan vaqtlarida, Alloh Zakariyo alayhissalomga: «Albatta, Men
sizlarga do‘zaxni harom qildim», deya vahiy qildi. Shundan keyingina
qalblari xotirjam bo‘lib, ibodatga yanada qattiq kirishdilar. Alloh
taolo Qur'oni karimda shunday deydi: «Darhaqiqat, ular (ya'ni, mazkur
payg‘ambarlar) yaxshi ishlarni qilishga shoshar va Bizga rag‘bat va
qo‘rquv bilan duo­iltijo qilar edilar. Ular Bizga ta'zim­itoat qilguvchi
edilar» (Anbiyo surasi, 90­oyat).